Liefste bloggertjes,

Allereerst, we stellen het prima! lichtjes vermoeid maar alles is ok!

5u30, vertrek in Opglabbeek/Houthalen. Sandwichkes maken en HUP! Zaventem, daar stonden we met rugzakken zo groot als ne wereld, met toch wel een beetje pijn in het hart... Kropje doorslikken en door de gate! Alles verliep tamelijk vlot. Met de overtuiging van ieder ons eigen tvtje te krijgen om de komende 10u mee te vullen stapten we het vliegtuig op.... niet dus! Maar het feit dat we 5 stoelen voor 3 man kregen maakte veel goed! 10u later, gevuld met slechte films, lasagna, pizza, koffie en kruiswoordraadsels ariveerden we in 'The United States Of America'(Atlanta) WOWWW wat een belevenis!!!!

1. aanschuiven bij Homeland Security. Paspoort controle, kruisverhoor, vingerafdrukken en foto laten maken. Iedereen is precies nen crimineel hier..... Gelukkig was mister officer HUST erg vriendelijk en wist ons nog enkele tips te geven over onze reis naar mexico!

2. Naar de luggage room. daar liepen we met onze valiezen tot der nen hond aan loes dere rugzak begon te snuffelen.... ZWETEN!!!!!! Maar uiteindelijk bleek den doggie alleen maar opgeleid te zijn om loes haar sosies tussen haar boterhammekes op te sporen...hilarisch!

Daarop volgde uiteraard extra controle van de handbagage. Blijkbaar moogde nog geen appelke meepakken naar the states, al het eten moeten afgeven (aan agenten die eruit zagen alsof ze dat zelf wel lusten hehe)

3. controle op wapens. schoenen uit en op de sokjes door de scanner.

Wat een absurditeit.... Net ne movie!

Dan de vlucht naar Mexico. Alles was op tijd tot...... donder en bliksem, keiharde storm! 'We are going to wait a few minutes to take off' Waren we blij om!!!! 20minuten later 'We are going to take off, its going to be a bumpy ride, fasten your seatbelts and remain seated' Zoveel schrik hebben we nog nooit gehad.... turbulentie allom. Blij dat we onze bergschoentjes terug de grond konden laten voelen in MEXICoooooo

Mexico, Mexiihiiicoooo. Wat een indruk. Hoewel alle mannen er hier uitzien als don Juans waren we erg op ons gemak. Erg balen was het wel dat Cath heel haar rugzak heeft moeten leegmaken die erg nauwkeurig was ingepakt en vol met scharen, kochers en medicattie zat, stephanie redde ons gelukkig met haar beste spaans uit de nood......!!!! Gelukkig hadden we een transfer geregeld en bracht deze ons naar het hotel. Verkeersregels zijn er hier niet, gewoon tuten als iemand te dicht komt haha! 20 miljoen inwoners; gewoonweg enorm!!!!!!

Gisteren zijn we Mexico stad een beetje gaan verkennen. fotos zullen nog volgen! Ondertussen zijn we (na een busrit van 13u) in San Cristobal De Las Casas in een super gezellige jeugdherberg! Verdere update volgt!

Muchos Besos

Louisa y Catharina