Buenas tardes amigos!!

Eindelijk nog eens tijd om een verhaaltje te posten. Erg weinig tijd gehad de laatste week. Vele consultas en snikheet weer. De pauzes dus volledig benut met plonzen in de 'rio'!!

We zijn er ondertussen ook weer volledig bovenop. Loes heeft ook nog een 'beest' in haar gestel gehad maar het is overwonnen!

De consultas doen gaat al zeer vlot. Zelfs algemene consultas gaan ons zelfstandig af (beetje onwettig geneeskunde uitoefenen....). Sinds 5 dagen is er een dokter aangekomen, den Toenga. Toffe gast, al veel van geleerd! Erg uiteenlopende spoedgevallen krijgen we binnen, van kniewondes tot op het bot, opengevallen en ontstoken keizersnedewondes tot vrouwen die volledig klaar zijn voor de psychiatrie. Ook regelmatig kinderen die volledig gedrugeerd zijn van alle medicatie die hun ouders hun geven zonder de bijsluiter te lezen. Vantijd om van beginnen te wenen maar ook wel regelmatig een beetje hilarisch allemaal! Het enige beetje jammere is dat er na ons spoedgeval naar de stad geen vrouwen meer bevallen zijn.. de babyboom zal we gepland zijn voor als wij juist vertrokken zijn waarschijnlijk...

Door het snikhete weer is er dus ook quasi geen watervoorziening. Niet simpel om dan als kliniek te functioneren of zelfs gewoon te leven. Hoe vanzelfsprekend is het dat er thuis water uit de kraan komt, dat de WC bak terug volloopt als ge hebt doorgespoeld, u lekker kunt douchen ofdat ge al u eten in zuiver water kookt.... Hier dus niet!! Als we geluk hebben is er savonds laat een beetje, anders zijn we genoodzaakt met bakken door het dorp te lopen op zoek naar een kraan die water geeft! Gelukkig is er nog de 'rio de Pojom' waar we ons een beetje kunnen wassen....

Woensdag hadden we met 3 (Loes Stephanie en Cath) een activiteiten namiddag gepland voor de kindjes. Wij uiteraard op zijn 'Belgisch' alle spelletjes netjes en ordelijk voorbereid met strikt geplande groepen en teams. Bleek totaal onmogelijk te zijn voor de Pojomerkes! Totale chaos!!!!!! Er kwamen zeker 80 kinderen opdagen. Na 30 minuten waren we erin geslaagd om groepen te vormen voor ons eerste spel: touwtrekken. Ze waren nog geen 5 seconden bezig of er stonden al 20 kinderen die oorspronkelijk niet meededen aan het touw. daarna dansen... Allemaal op nen hoop gaan staan, geen besef hebben van meer plaats te nemen. Met gevolg dat niemand kon dansen wegens plaatsgebrek :-). En het zakspringen wat erna volgde liep helemaal in het honderd. RELATIVEREN is hier het sleutelwoord. Alle kinderen hadden en lach op hun gezicht, ze leken hun allemaal kostelijk te amuseren. Wat voor ons een geslaagde namiddag betekende! Werkelijk heel erg plezant!!!!!

Zondag is hier vanaf heden voetbaldag. Kurt (een van de stichters) heeft een soort van competitie gestart tussen de verschillende dorpjes in de streek. Schitterend hoe de mannen daarin opgaan. Het veld is totaaaaaal niet waterpas. Overal lopen honden, koeien en er rijden zelfs moters over het plein :-)... Allemaal ok hier! Er is muziek, eetkraampjes (waar wij waarschijnijk al die leuke beestjes van hebben) en erg veel sfeer, gewoonweg gezellig! FC Pojom tot nu toe 2 maal gelijkgespeeld, niet slecht!

Maar met ERG veel pijn het hart nadert donderdag.... Dan zullen we Pojom verlaten en nog 10 dagen gaan rondtrekken in Guatemala! We kijken uiteraard hard uit naar deze reis maar vinden het zoooo erg om hier te vertrekken. We zijn hier helemaal thuis en hebben hier zoveel geleerd en zoveel vriendschap gekregen en gegeven. Het vreselijke lawaai savonds laat en smorgens vroeg, wat we eerst zo vervloekte zullen we nog superhard gaan missen. De kindjes die heel de dag door roepen: 'CATAAALLL, LUSSSINNN'. de 'mañana-mañana-cultuur,....Heerlijk gewoon!

Ook willen we nog even een oproep doen. In de zomervakantie zal er vanuit België een container naar Pojom vertrekken met al het mogelijk schoolmateriaal (schoolbanken, knutselmateriaal,....). Als iemand ons kan helpen met nog dingen in te zamelen zou dat 'vivir en amor' en ons veel plezier doen!

Zo, dat was ons laatste verhaaltje uit het prachtige Pojom. We hopen julie ook nog eentje te kunnen posten tijdens onze rondreis!

Adiooooosssss

Muchos, muchos besos

Catarina y Luz