Catherine en Loes in Mexico en Guatemala

Pojom

Dagvriendjesss

Alles gaat prima om te beginnen....alive and kicking!
De vorige dagen zijn goed verlopen, rustig wat in de stad gezeten, de boel wat verkend, paar lokale dorpjes bezocht en lekker uitgeslapen.
Het enige erge (nu grappige) is dat ons Loeske al uit de bus is gevallen, een rijdende nogwel.... Tgaat der vantijd hevig aan toe hier.... Te lange benen en boenk met haar hoofd tegen de deur haha... Catherine kreeg wel even een stoot adrenaline maar loes stond al snel terug op en er was nix aan de hand, enkel een dikke buil op haar voorhoofd hahaha...

We zijn dus gisterenavond aangekomen in onze stageplaats Pojom, na een rit van 8 uur achter in een pick'up over ne zand+stenen weg, plezant, just een jeepsafari!! Haren in de wind, zon in de nek en hup hup, hobbel de bobbel. hehe de natuur is hier werkelijk niet te beschrijven, jungle overal van die jungle geluidjes alsof ge door de beekse bergen rijdt ofzo hihi...

Pojom, nog minder te beschrijven. een dorpje tussen 2 bergen op 1000 meter hoogte. houten hutjes, overal bananenbomen een spelende kinderen (in kleren van de containers van hier.) Toen we aankwamen met de pickup weerklonk overal muziek en er stonden zeker 50 nieuwsgierige kinderen rond de auto, lachend en giechelend!! super gewoon
de mensen hebben hier dus werkeljik nix....zielig om tezien maar langs de andere kantlijken de mensen hier ook supergelukkig...
een uurtje nadat we waren aangekomen moesten we al op bezoek bij een mevrouw die dacht dat ze bijna ging bevallen. Het was al donker en het huisje was verlicht met 1 klein kaarsje (maargoed dat we ons koplampje hadden, mijnwerkersstyle) De grond is gewoon de zand en het huisje een paar houde platen met een plank bovenop. de mensen slapen op houten platen met een paar dekens op en ze koken boven een zelfgemaakt vuurtje, ge kunt u dat gewoon niet voorstellen. De mevrouw is wel nog niet bevallen.... spannend!!

Ook hebebn we hier al een spoedgeval gehad gistereavond. een kindje van 2 jaar met heel fel krampjes: Ook vandaag al apendicites, arm uit de kom, hoofdwonde,.... alles wat ge maar wilt!Vandaag uitleg gehad over de werking van het kliniekje, fotos zullen nog volgen... echt schitterend gewoon. het kliniekje is ook maar gewoon 4 muren met een dak op, ma zo gezellig gemaakt met kleine dingen, ongelofelijk, back to basic!!

Wij slapen hier in het kliniekje, op de bovenverdieping op 1 kamer met Loes, Gertjan (helpt in het lab) en Chris ( mevrouw van 54 die hier ook wat helpt) Het kamertje is niet groot en helemaal niet geisoleerd ofzo dus beestjes kruipen in en uit, al maar goed dat we ons muskietennetje hebben!!!!! En dat we ons elke avond helemaal met citronelle kunnen insmeren, lekker moet ik zeggen hehe...
Eten moeten we zelf maken met de middelen die er zijn.... rijst, eitjes, tomaten, mango (verukkelijke mango), bananen, zelfgemaakt brood,.... Dik gaanwe hier niet worden dus....

Ook het water is erg schaars, smorgens is er veel water omdat het snachts vantijd wel eens regent dus moeten we smorgens alle kommen vullen want savonds is er vaak geen water meer...... Hier zullen we wel leren zuinig zijn!!
We zijnnog maar anderhalve dag hier en beseffen nu al hoe verkwistend wij thuis zijn, en hoe evident wij stroom en stromend water vinden!!!
Gelukkig is er nu wel genoeg stroom omdat het warm seizoen (veelzon)is nu en dezonnepanelen veel energie opslaan.
Het wassen is wel beperkt tot 2 keer perweek (met ijskoud water) dus we zullen terugkeren als echt viespeukjes denk ik hehe...

Maar voor de rest is het hier wel een leuke bende, verstaan ons prima tot nu toe!
Vanavond eten we ter uitzondering pannekoekenomdat Sarah (duitse dokterstudent) morgen naar huis gaat!

Ook gaat hier 100 keer per dag een allarm af in het dorp alsof het hele dorp in brand staat ofzo, lijkt wel een ambulance sirene. vanaf 5 u smorgens. mensen doen dan aankondigingen door de micro over vanalles en nog wat. We verstaan hier wel nog niet veel want de mensen hier spreken Kanjobal, een plaatselijke Maya taal... enkelingen spreken spaans.

We gaan zo snel mogelijk proberen van fotos te nemen want we kunnen het moeilijk beschrijven met woorden!!!!
We voelen ons al helemaal thuis, Guatemala, we love it!!!
muchos besos y hasta pronto!

Catharina y Louisa

Reacties

Reacties

lize grondelaers

*sprakeloos;-)

succes daar dames!!

Veerle Van Bocxstaele

Dag dames in het verre Guatemala
Geboeid lees ik jullie verhalen. Ik ben blij dat jullie goed zijn toegekomen. Vandaag schijnt hier in ons Belgenlandje de zon. De bomen zijn hier nog altijd kaal maar de krokussen staan al volop te pronken. Ik duim voor jullie en wens jullie daar warme vriendschappen.
Groetjes

Fam. Hilven-Ercken

Hoi meiden,

Blij te horen dat al goed gaat! De luxe van thuis zullen jullie al wel missen zeker. Moet wel fijn zijn om zo een belevenis mee te maken.

Groetjes

Hilde Curinckx

Loes,
Ik ben blij dat je er met alleen maar een buil vanaf gekomen bent.
Hopelijk bevalt deze mevrouw vlot van een gezond kindje onder jullie goede zorgen.
Hilde C

carine caelen

lieve catherine en loes, ik volg uw reisverslagen met open mond. Wat is dat toch genieten geweest (ook voor ons bij het lezen), trouwens een dikke proficiat voor de schrijfster, een succesroman ligt voor U klaar.
En nu naar het echte (verpleegster)werk, nog heel veel succes en tot binnenkort

Linda Bervoets

Loes en Cathérine,

Dat jullie een excellent adaptatievermogen hebben kunnen we via jullie levendige verhalen volgen...ben steeds weer benieuwd. Erg aangenaam om lezen, dat het Guatemaltees "wijsvrouwewerk" jullie ook moge meevallen!!

Elke

Hey Loes en Catherine,

Alweer zo'n ongelooflijk, maar waar verhaal! Wat super dat jullie je daar zo kunnen aanpassen! Na zo'n ervaring, zul je zeker heel anders aankijken tegen het leven hier!
Loes, gelukkig heb je je val heelhuids (behalve de bult) overleeft.
En wat een geweldige foto's alweer; ze geven, naast jullie boeiende en smakelijke verhalen, een beeld van wat jullie beleven.
Is jullie mevrouw al bevallen? Ik hoop voor haar en jullie dat alles goed is gegaan! Maar met 2 zulke goeie "wijze vrouwen" moet dit toch zeker lukken!
Nou, heel veel succes nog verder; dat jullie veel mooie arbeiden en bevallingen mogen meemaken en veel vrouwen (en anderen ook, zo te lezen) kunnen helpen.

Veel liefs, Elke

fam Hilven - Ercken

We hebben samen naar de foto's gekeken. Wat een indrukwekkende omgeving!

Tot de volgende update,

Roger, Lisette, Martijn & Bert

ann

Hoi Loes en Catherine,

Fijn te horen dat ook jullie goed aangekomen zijn . We volgen hier ook jullie verhaal en hopen dat het daar een onvergetelijke ervaring wordt. Geniet met volle teugen en wij genieten van de prachtige verhalen op jullie blog.

Veel succes,
Ann(mama van Chaja)

michel meekers

Dag Catherine en Loes, onvoorstelbaar welke bijkomende levenservaring jullie op nog geen 14 dagen tijd al hebben opgedaan ginder. Bij het bekijken van de foto's begrijp ik dat voor jullie project 'Vivir en Amor' (ofwel 'Leven in Liefde'). nog heel wat middelen en initatieven mogen (en kunnen) genomen worden, doch het belangrijkste voor de mensen ginder zal zijn het verlenen van een goede basisgezondheidszorg. Dat jullie daaraan kunnen en willen meehelpen is buitengewoon schitterend. Blijf ons op de hoogte houden van jullie nieuwe ervaringen en gebeurtenissen. Groetjes, Michel

benny spreeuwers

Beste Catherine en Loes
Ik heb vandaag jullie gegevens doorgestuurd gekregen van papa Jan, die ik gisteren bij de krantenwinkel even ontmoet heb.
Ik ben onmiddellijk al eens gaan kijken in jullie reisverslagen en foto's : echt de moeite.
Ik heb mij voorgenomen jullie reis verder te blijven volgen.
Ik ben ervan overtuigd dat jullie enorm veel levenservaring zullen opdoen tijdens jullie verblijf in dat (voor ons) verre land en ik wens jullie daar heel veel goede moed toe.
Dank voor jullie inzet voor diegenen die het heel wat minder hebben dan wij.
Ik zou zeggen : Opglabbeek zendt haar dochter(s) uit en daar zijn we best fier op.
Tot binnenkort !
Groetjes.
Benny Spreeuwers

magda vankroonenborg uit genk

beste Cathérine,
zelf ben ik vroedvrouw maar nu werk ik als dialyse-collega met je mama.
ik lees dat je avontuurlijke en leerrijke dingen beleeft daar in guatemala.
je zult je deze belevenissen je leven lang herinneren en koesteren dat weet ik uit eigen ervaring.
neem maar veel foto's want als later je herinneringen vervagen,dan kan je nog heerlijk wegdromen!
geniet er volop van !
veel vriendelijke groeten en sympathie !
Magda

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!